U sušnim regijama svijeta postoji zagonetni i zagonetni fenomen poznat kao vilinskih krugova. Ovi osebujni geometrijski uzorci sastoje se od sušnog tla okruženog prstenovima biljnog svijeta, koji se protežu preko ogromnih prostranstava zemlje. Ovi krugovi uključuju brojne misterije koje privlače pažnju najznatiželjnijih.
U ovom članku ćemo vam reći šta su vilinski krugovi, njihove karakteristike, porijeklo, formiranje i još mnogo toga.
Hvatanje vilinskih krugova
Vjerovanje da su ove formacije ograničene na Namibiju i Australiju opstalo je mnogo godina. Međutim, nedavna istraživanja su otkrila novu perspektivu ovog fenomena, pokazujući da se njegova rasprostranjenost proteže daleko od onoga što je ranije bilo shvaćeno.
Laboratorija za biodiverzitet i funkcionisanje ekosistema Instituta za prirodne resurse i agrobiologiju (IRNAS) CSIC-a nedavno je sprovela studiju koja je objavljena u časopisu Proceedings of the National Academy of Sciences (PNAS), koji otkriva da se vilinski krugovi mogu naći izvan dva regiona u kojima su prvobitno primećeni.
Kružni obrasci otkriveni su u 263 pustinjske oblasti na tri kontinenta, koji se protežu u više od 15 zemalja, koristeći satelitske snimke i tehnologije umjetne inteligencije. Ove raznolike regije obuhvataju Sahel, Zapadnu Saharu, Afrički rog, Madagaskar, jugozapadnu Aziju i centralnu Australiju. Za bolje razumijevanje ovih pojava u različitim dijelovima svijeta, zanimljivo je istražiti namibijska pustinja i njegove karakteristike, gdje se one također mogu uočiti.
Koristeći modele zasnovane na umjetnoj inteligenciji, istraživači su bili u mogućnosti da temeljito ispitaju i kategoriziraju satelitske slike. Kroz ovaj inovativni pristup, uspjeli smo otkriti obrasce koji su vrlo slični vilinskim krugovima koji su već dokumentirani u Namibiji i Zapadnoj Australiji. Korištenje najsavremenije tehnologije revolucioniralo je naše razumijevanje o tome kako se ovi obrasci distribuiraju i koliko su zaista rasprostranjeni.
Kako nastaju
Ranije je ispitivanje faktora koji su doveli do formiranja krugova bilo izazovno zbog njihove ograničene geografske lokacije. Međutim, usvajanjem sveobuhvatne globalne perspektive, postalo je izvodljivo sveobuhvatno analizirati različite varijable. Ove varijable pokrivaju klimatske faktore kao što su prosječne godišnje količine padavina i edafski faktori, koji One se odnose na fizička, hemijska i biološka svojstva tla, kao što je sadržaj dušika. Istraživanje je otkrilo da je prisustvo magičnih krugova povezano sa specifičnom kombinacijom karakteristika tla i klime.
Osim što su istraživali formiranje vilinskih krugova, istraživači su ispitali i produktivnost vegetacije u ovim područjima. Oni su uočili izuzetnu konzistentnost u produktivnosti, sugerirajući da ovi obrasci mogu doprinijeti pružanje usluga ekosistema. Ovo otkriće utire put daljem istraživanju potencijalne uloge vilinskih krugova kao indikatora propadanja ekosistema suočenih s klimatskim promjenama.
Da bi dalje istražili ovaj fenomen, istraživači su razvili sveobuhvatan globalni atlas i opsežnu bazu podataka koja dokumentuje ove obrasce. Ovi vrijedni resursi nude veliki potencijal za procjenu odgovora vilinskih krugova na ekološke perturbacije i promjene klime, dajući ključne informacije o otpornosti sušnih ekosistema.
Enigma vilinskih krugova prevazišla je svoje izvorne geografske granice i postala globalna enigma koja nam ostavlja više pitanja nego rješenja. Koristeći naprednu tehnologiju i širu perspektivu, Sve smo bliže dešifrovanju ovog zagonetnog prirodnog fenomena koja je zbunjivala čovečanstvo bezbroj generacija.
Postanak i obrasci vilinskih krugova
Poreklo ovog fenomena je još uvek nepoznato. Razasute po sušnim travnjacima namibijske pustinje, smještene između Angole i Južne Afrike, brojne su i zagonetne kružne točke. Ove neobične ćelave mrlje, koje imaju između 2 i 12 metara u prečniku, nemaju ni traga trave. Međutim, intrigantna karakteristika je prisustvo prstena bujne vegetacije koji okružuje mnoge od ovih sušnih krugova, formirajući prepoznatljivu zelenu krunu koja služi kao jasna granica za suhu regiju.
Otrovne insekte ili korov izaziva tim naučnika koji se kladi na samoorganizaciju, biološki proces koji je prvi uveo Turing 1952. Ova grupa, koju čine istraživači iz Australije, Njemačke i Izraela, otkrila je vilinske krugove. Krugovi u ekosistemu koji je vrlo sličan onom u Namibiji, uprkos tome što se nalazi više od 10.000 kilometara od afričke obale. Njihovi nalazi su objavljeni u PNAS-u.
U značajnom novom otkriću, nedavno istraživanje je otkrilo intrigantnu vezu između zagonetnih krugova u tlu i ćelija kože zebrice, također poznate kao zebra danio. Sličnost je zaista izuzetna, kao što je primetio Robert Sinkler, profesor matematike na Okinavskom institutu za nauku i tehnologiju koji je učestvovao u istraživanju. Ove osebujne mrlje, koje podsjećaju na minijaturne kratere, ne samo da pokazuju obrazac sličan onom na ćelijama kože, već prolaze i kroz životni ciklus, uključujući rođenje, rast i eventualno odumiranje. osim toga, Na njih utiče konkurencija za resurse u svom okruženju.
Izvodeći makroskopsko ispitivanje uzorka vilinskog kruga i suprotstavljajući ga rasipanju ćelija kože, istraživači su napravili iznenađujuće otkriće: ova dva su pokazala izuzetno analogne distribucije. Dok tačan razlog za ovu nevjerovatnu sličnost ostaje neuhvatljiv, Sama činjenica da imaju tako upadljivu sličnost ima značajne implikacije.
Kada su se pojavili, krugovi su već dostigli svoje konačne dimenzije ili su doživljavali brzo širenje dok nisu stigli do njih. Najmanji krugovi imaju oko dva metra u prečniku, dok se najveći protežu do dvanaest metara.
Nekoliko zanimljivih detalja
Nakon njihovog formiranja, erozija vjetrom stvara mala udubljenja unutar krugova, od kojih su neka sada obnovljena biljnim svijetom i jedva su primjetna. Tschinkel je koristio satelitske snimke kako bi odredio vrijeme koje je potrebno da krugovi napreduju od svog formiranja do dostizanja faze zrelosti i nestanka, gdje vegetacija ponovo preuzima maha.
Krugovi se pojavljuju isključivo u područjima s obiljem sitnog pijeska ili nedostatkom kamenja. Međutim, nikada se ne pojavljuju na dinama ili aluvijalnim naslagama, gdje je pijesak odvučen i taložen vodom.
Unutar ovih krugova trava ne buja, međutim, na nekoliko njih vidi se okolni pojas više vegetacije, koji Podsjeća na zelenu krošnju koja služi kao prepoznatljiva granica za sušno područje.